Bu yazı dizisinin amacı, galerilerde, müzelerde ya da sosyal medyada gördüğümüz eserleri incelerken, anlarken ve yorumlarken karşılaşacağımız ve bize yardımcı olacak bazı sanat terimlerini kelime dağarcığımıza kazandırmaktır. Bu çalışmaları daha iyi analiz edebilmek için. Muhtemelen sanatı ve arkasındaki hikayeleri daha büyük bir zevkle keşfedebiliriz ve muhtemelen sanata bakarken başkalarının daha fazla kazanmasına yardımcı olabiliriz.
Sanat Eserlerini Anlamanıza Yardımcı Olacak Sanat Sözleri – 1, Sanat Eserlerini Anlamanıza Yardımcı Olacak Sanat Sözleri – 2 ve Sanat Eserlerini Anlamanıza Yardımcı Olacak Sanat Sözleri – 3 burada bulunabilir.
sfumato
Renklerin ortasındaki yumuşak geçişi anlatan bir boyama tekniği. Sanat tarihinin en ünlü tablosu olan Mona Lisa, İtalyanca duman kelimesinden türeyen sfumato’nun değerli bir örneğidir. Leonardo da Vinci bunu şu şekilde tanımladı: ‘Çizgiler veya kenarlıklar olmadan, duman şeklinde veya odak düzleminin ötesinde.’ İngilizce’de, sanat eserlerine uygulandığında yumuşatılmış veya bulanık kenarlar ve çizgiler anlamına gelir. Rönesans döneminde kullanılan fotoğraf tekniklerinden biridir.
Cangiante
Michelangelo Buonarotti, Delphi Kahini
Michelangelo’nun Rönesans döneminde temel fotoğraf tekniklerinin ortasında kullandığı tekniktir. Sfumato ve Chiaroscuro gibi bir geçiş, bağ kurma ve yumuşatma tekniğidir. Tekniği farklı kılan en önemli özellik, var olan bir rengin tamamen başka bir renkle değiştirilerek kullanılmasıdır.
Sistine Şapeli’nde Cangiante tekniğinde yapılmış birçok fresk bulunmaktadır. Cangiante tekniğinde, gölgeler oluşturmak veya bir renk kahverengi veya siyahla karıştırıldığında daha mat olacak bir alanı vurgulamak için bir renk aniden diğerinin yerini alır. Michelangelo’nun Capella Sistina’daki ünlü Delphic Oracle’ında yeşilden sarıya ani geçişe dikkat edin. Bluzu, doku ve gölge oluşturmak için Cangiante tekniğini sergiliyor. Dış cübbesinin turuncudan sarıya dönüştüğü görülen Cangiante de var. Unione ve Sfumato’dan çok daha cesur olan Cangiante, renk değişikliklerini hafifletmek yerine vurgular. Bu tür boyama stilinde yeşilleri ‘sarı’ gölgeler olarak ve sarıları ‘turuncu’ gölgeler olarak göreceksiniz.
birlik
Mona Lisa, Leonardo da Vinci – Santa Caterina d’Alessandria, Raffaello Santi
Unione, Raphael tarafından Leonardo da Vinci’nin Sfumato tekniğine yanıt olarak geliştirildi. Kelime anlamı birleştirmek, uzlaştırmaktır. Raphael, Leonardo’nun puslu, yumuşak tonlar ve yüksek uyum stilinden etkilendi, ancak bu stili Erken Rönesans’ta tanınan cesur, canlı ve daha doygun renk kullanımlarıyla harmanlamak istedi. Leonardo gibi, Raphael de ana hatları kullanmaz, ancak Leonardo’nun aksine, Raphael parlak renkler kullanır.
tenabirizm
Mesih’in Kırbaçlanması, Caravaggio
Dramatik aydınlatma olarak da adlandırılan, açık ve koyu ışık ve karanlığın yoğun kontrastlarının olduğu ve karanlığın görüntünün baskın bir özelliği haline geldiği, açık bir şekilde ışık-gölgenin kullanıldığı bir fotoğrafçılık tarzıdır. Tenebrizmde genellikle koyu bir arka plan tercih edilir ve önündeki figürler yerel bir ışıkla aydınlatılır. Figürlerin bir kısmı ışıkla belirlenir, geri kalanı karanlıkta bırakılır.
Chiaroscuro da yoğun bir ışık-gölge kontrastı ile oluşturulan bir tekniktir; Ancak tenebrizm dediğimizde farklı bir atmosfer yani dramatik bir atmosfer devreye giriyor. Albrecht Dürer’in de artık anonim olarak tenebizm kullandığı söylense de Caravaggio’dan sonra gerçek bir kimlik kazanmıştır. Caravaggio, büyük ölçüde ele aldığı dini bahislerinde, ışığın ve rengin ağır ve güçlü etkisi altında biçimleri, duruşları ve sözcükleri yorumlar. Tenebrizm tekniği ile karanlık bir zeminde tek bir kaynaktan düşen güçlü bir ışıkla formlar ortaya çıkar, bu etki bir tür çağdaş spot ışık kullanımıdır, teatral bir sahne atmosferi yaratır. Caravaggioism olarak da bilinen Tenebrism, 17. yüzyılda Caravaggio tarafından uygulandı ve daha sonra onu takip eden bir akım haline geldi.
ağ
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamen yazarların orijinal niyetleridir ve Onedio’nun yayın politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
